Hakan beni evime bile bırakmaya tenezzül etmeden şehrin işlek caddelerinden birinde indirdi. Bu yaşadıklarımızı eve doğru yürürken defalarca düşündüm. Eve vardığımda akşam ezanı okunuyordu. Abdest alıp namazımı kıldım. Keşke annemleri dinleseydim de yurtta kalsaydım. Bu geceyi evde tek başıma geçirme fikri bile zaten ürkütücüydü. Akşam yemeğinden sonra televizyon başında uyuya kalmışım.