O gün eve gitmedim hastanede boş bi odada uyudum. Sabah bi kadının sesine uyandım. Hemşire idi. Odaya hasta kaydı alınmış dışarı çıkmamı söylüyor.

Kattaki tuvalete gittim üstümü başımı düzelttim terlemiştim. Eve gittim üzerimi değiştirip çıktım. Markete girdim "her zamankinden" deyip Chesterfield mavi kısa alıp çıktım.

Yürüyerek gittim hastaneye çok da uzak değildi zaten. Yolda bu yaz olan olayların analizini yaptım ve şöyle bir karar aldım; ister sevgili olalım ister arkadaş Aslıya iyi bakacaktım. Yanlış kararlar vermişti sadece. Artık onu affedebilirdim.

Teyzeyle oturduğumuz park yol üstündeydi. Oraya da uğriyim teyzeyi görmüş olurum elini öpeyim dedim.

Ordaydı. Gözü yaşlıydı ağlamıştı belli. Ne oldu? diye soramadan tokadı yapıştırdı. Dadaştı kadın eli çok ağırdı.

B: Teyze neden vurdun?

T: Sen benim yuvamı yıktın dedi

B: Karıştırıyosun teyze ben dün gelen çocuğum kız arkadaşı ameliyat olan

T: Sus bre puşt. Seninle konuşurken arkadan gelinim gelmiş gizlice fotoğrafımızı çekip oğluma göstermiş bak annem parkdaki çocuklarla OYNAŞIYOR diye