Arkadaşlar elli defa başlık açtım ilgi olmadı yazımdamı sorun var anlamadım. Gerçekten bir çocuğun gözünden anlatıyorum. illaha lanetliyelimmi cinler mi çarpsın. Yok işte savaş var..

Masum melekler.. Çocuklar.. Kanatlanıp başka dünyaya gittiklerinde onları tekrar gömsek bahçeye.. ilk baharda tekrardan canlanır mı hayalleri , umutları , o güzel kalpleri. Düşünsenize bir savaştasınız hiçbirşeyden haberiniz yok. Sınırdan sadece 3 kişinin geçmesi lazım ve ailen 4 kişi iki kardeşsin. Kardeşin mi , sen mi? Sokakta oynarken neden böyle oldu? Başkasının suçu bu anne! Niye biz gidiyoruz ki? Ayıcığım bizi koruyamaz mı? Lütfen bizi ayırmayın..

Düşünsene bir gece silah seslerine uyanıyorsun.. Sağına bakıyorsun soluna bakıyorsun anne?.. Neredesin? insan çocuklarının arasında seçim yapabiliyor mu gerçekten anne? Niye uyurken oldu ki? Neden bırakırken haber vermedin anne kokunu içime son kez çekmeden son kez sarılmadan gittin? Bir ayıcık ne babamın yerini nede senin yerini tutar anne.