Sabah kahvaltımı etmeden hemen evden çıktım. ilk iş günümden geç kalmak istemedim. Hastane kafetaryasında simit ve çayla kahvaltımı ettikten sonra yorucu bir gün beni bekliyodu. Akşam saatlerine kadar hastalar gelmeyi sürdürdü. Geceye doğru karnı ağrıyan teyzeler, ateşi çıkan çocuklardan başka bir şey yoktu.

01.00
Acilin zili çaldığında ölüm ihtimali olan bi hasta geldiğini anladık. Acili boşaltıp resüstasyon odasına (canlandırma) geçtik. Bi süre sonra ambulanstan sedyeyle indirilen hasta bize getirildi.
+Trafik kazası doktor bey
-Entübasyona başlayın. Monitörü getir kızım. Yaşam bulgularını kontrol edin. Arthur hemen adrenalin takibine başla.
Adrenalin takibi her 4 veya 5 dakikada 1 mg civarında damardan adrenalin vermekti. Gözlerim saati takip ederken hastanın durumu kötüleştikçe dakikayı azaltarak adrenalin vermeyi sürdürdüm. Kalp masajına başlayan doktorlar, hastayı entübe etmeye çalışan hemşireler her yer birbirine girmişti. Yaklaşık yarım saatlik uğraşın ardından hastayı kaybetmiştik. Dışarı çıktığımızda yakınlarıyla konuşan doktor olmuştu. Bu sahneyi staj zamanımda hata yaparak öldürdüğüm hastadan hatırlıyorum. Hemen hastayı morga zütürmek için üstü kapalı bi şekilde başka bir sedyeye bindirip alt kata zütürmeye hazırlanırken hastanın yüzüne dikkatlice bakabilme şansı buldum. Gözlerinden biri yoktu. Allah rahmet eylesin...