Aslında düzgün bi yaşamım vardı. Babamla arkadaş gibiydik. Annem de kız arkadaşım gibiydi. Evin tek çocuğu olmanın da artıları üstümdeydi tabii. Okula şehir içi dolmuşlarıyla gidip geliyordum. Ertesi gün olmuştu bile. Sabahları kalkmakta hep zorlanmışımdır bu zamana kadar. Ama nasıl olduysa o gün yarım saate yakın erken kalkmıştım. Sabahları kahvaltı yapamazdım. Genelde hep okulda 1 simit 1 poğaça 1 bardak da çayla yapardım. Evden çıktım. Durakta beklemeye başladım.