(*)Hafif gülümsedi.
-Ben Atalay. Dedim elimi uzattım.
-Gamze. Dedi
Ben: izmir nasıl bir yer? Diyerekten konuya girmeye çalıştım.
G: izmir'in güzel olduğunu babası izmir'in yerlilerinden olduğunu, annesinin Antalya'lı olduğunu, çocukluğunun orada geçtiğini anlattı. Anlattıklarından da anlaşıldığına göre pek de isteyerek gelmediği belliydi buraya.

(*)Peki ya sen? Dedi.
Bende anlattım bi kaç şeyler. Derken hoca girdi.
 Öyle böyle o günümü bitirdim okulda. Nedenini bilmem içimde bi acayiplik vardı o gün. Sınıfta kalma sebebim başarı durumum değildi. Bazı nedenlerden dolayı devamsızlık yapmak zorunda kalmıştım. Çalışkan birisiydim de. ileriki hayatımda güzel meslek hayallerim vardı.

(*)Şimdi kendi hayatımı anlatayım. Babamın şehrin tam merkezinde olmasa da merkezine yakın bir yerinde cafesi vardı. Dayımla birlikte işletiyolardı. Yazın her günüm orda geçerdi. Zengin değildik. Ama şükür durumumuz iyiydi. Babamın özel okula gönderme talebini çok kez geri çevirmiştim. Nedendir bilmem ama o para avcılarına boşa masraf yapmayı hiç istemezdim. Babam ile annem buralıydı. Kocaeli. Hayatım burda geçmişti. Küçüklüğüm. Dayılarım amcalarım neredeyse bütün akrabalarım buradaydı.