Melek kemal abiye söylemiş, "Niyazinin bende gözü var mutluluğma mani oluyor" diye. Beyler allahını seven toprak atsın üstüme ulan ben seviyodum. Neyse kemal abi geldi yanıma otur evlat dedi. "ben bişeyler duydum ama o duyduklarım bir anlık hata" dedi. "Niyazim aslan oglum bak melek senın kardesın sakın böyle şeyler düşünme" felan dedi. ama çok serti moruk, sinirliydi kendini tutuyordu. Bende "affet kemal abi bir hata ettim bağışla" felan dedim Elini enseme koydu gögsüne bastırdı, gönül bu oglum sana lafım yok dedi. Bu kadar iyi çıkacagını tahmin etmemiştim. Ama kendimi suçlu gibi hissetmiştim. Beyler içimden dedim buradanda gideyim, kimse bulamasın intihar ediyim kurtulurum diye düşündüm. Dediğimi yapamazdım, ama yaptım. Ordan çorlu minibüslerine bindim 6 da kalkıyor. Herkesten habersiz bindim minibüse, aldım bavulumu gidiyorum. Çorlu otogarında indim. Orda bir banka oturup saatlerce düşündüm, nereye gitmeliydim.