Ya sonunda zaman geçti. Yarın oldu. Sabah kahvaltı ettik. Herkesle vedalaştım "hakkınızı helal edin herşey için sağol yenge, melek hoşçakal" dedim. Aşşağıya indik kemal abi direksiyona geçti, arabayı sürdü
-niyazi nerde oturuyodun oglum sen
-abi yemin ederim hatırlamıyorum xxx okulunda okuyodum
-ters kalıyor orası epey ters kalıyor
-abi oraları görebilsem zaten tarif edebilirim.
Neyse beyler 1 saat geçti oraya sor buraya sor artık semtime gelmiştik. Yavaş yavaş tanıyordum. Pek değişen bişey yoktu. Beyler kalbim çok hızlı atıyor her sokakta hayatım bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçiyordu. En son uğraş, çalış çabala mahalleme girdik. Ulan bildiğin mahalleye girdik. Ben kendi mahalleme girdim. O arsanın önünden geçtik. Beyler komşularımı gördüm ama beni görmemelri için arabanın koltuguna iyice yaslanıyordum. Nihayetinde evimin önündeydik. Camlarımıza baktım, perdeler kapalı. Balkonda çamaşırlar felan yok. indik arabadan, yavaş yavaş çıkıyorum binayı. 2. kata geldim. Beyler bir baktım bizim kapı ulan. Vallahi yaşadığım evin kapısı. Zile bastım.