3. sınıfın ortalarına doğru, derslerden ve monotonluktan​ oldukça sıkılmış bir vaziyette kendime başka uğraşlar bulmaya çalışıyordum. Çok az olan boş zamanlarımı genellikle kütüphanede geçiriyor ve ders kitapları dışında bulabildiğim her türden kitabı okuyordum. Bir gün kütüphanenin kuytu köşesinde bulunan rafların birinde, sanki kolay bulunmaması için bilinmeyen bir güç tarafından oraya özellikle saklanmış gibi duran, cildi oldukça yıpranmış bir kitap buldum. Bu eski kitabın Arap yazarı, kitapta çöl cinleri hakkında bilgiler verip, onlarla nasıl temas kurulabileceğiyle ilgili ritüel tarifleri yapıyordu. Kitabı okudukça onlarla iletişime geçme arzusu, başı göklere uzanan karlı zirvelerden yuvarlanan bir kartopu gibi, içimde hızla büyüyordu. Bugüne kadar zihnimi meşgul eden pek çok cevapsız soru hakkında onlarla bilgi alışverişinde bulunabilmek, içimde tarifi imkansız bir heyecan uyandırmıştı. insanı dehşete düşüren birçok metod içerisinde en basit olan ve en az 3 kişinin katılımıyla gerçekleşen bir ritüeli uygulayabileceğimi düşündüm. Oda arkadaşlarım Faruk ve Serdar’a bu kitaptan ve ritüelden bahsedince önce sıcak bakmadılar fakat o kadar çok ısrar ettim ki en sonunda onları ikna edebildim. Okul yönetiminin böyle bir davranışı hoş karşılamayacağını düşündüğümüz için bunu gizli bir şekilde yapacaktık ve bundan kimseye bahsetmeyecektik. Öncelikle ihtiyacımız olan şey, kimsenin uğramayacağı boş bir mekandı. Bunun için okulun alt katında bulunan ve kullanılmayan bir sınıfı gözümüze kestirdik. Gece saatlerinde etüd odalarında sınavlara çalışabilmemiz için yatakhanemizin hemen yanında olan okulumuzun kapısını kilitlemiyorlardı ve bu nedenle içeri girmemiz sorun olmayacaktı.