2 hafta geçti olayın üzerinden. Eşim ve bebeğim doğum sırasında vefat etti. Elimden bir şey gelmedi. Ölüceğini bile bile doğum sırasında hastaneye zütürdüm onu. Artık sesler yoktu. Gölgeler yoktu. Omleti hazırlayıp garson taklidi yapacağım eşimde yoktu. Bu evin benim için anlamı kalmamıştı artık. Eşyalarımı topladıktan sonra babamı arayıp temelli eve geliceğimi söyledim.

Ankara'ya evime geri dönmüştüm. Her şey aynı. Annem hala hayal dünyasındaydı. Oturdum yatağının başında ağlamaya başladım.
+Kalk artık anne. Öğretmenliği bıraktım. Yeni iş buldum. Evlendim. Karım ve çocuğumu öldürdüler. 2008 den beri ordasın çık artık. Sana ihtiyacım var...