Ben araladığını anlayınca direk en dibe doğru kendimi yasladım. Gece vakti olduğu için onu görüyordum, ama sanırım o beni görmüyordu. Baktığımda kıvırcık saçlı, gözleri hafif kanlanmış 22-23 yaşlarında bir erkek görüyodum. Pembe bir gömlek giymişti. Diğer arkadaşı bağırdı "o neyy lan öyle hazine mi koymuşlar dıbına goyım" diyip espiri tarzı bişey yaptı kendi güldü, sonra sustu. Beni farkeden huur çocuguda oydu. Ayağa kalktı içeri baktığında benimle gözgöze geldi. "ilk beni gördüğü zaman sıçradı, korktu." sonradan iyice derin baktı "napıyon la orda dıbına godum" dedi bende bişey demedim. Elini uzattı, bende elimi uzatıp çıktım yukarı. çıktıktan sonra onların hepsi çukurun üstüne koyulan tahtanın üzerine oturdu. Beni karşılarına aldılar. 2 tanesi tam yüzümün karşısında, biri sağımda duruyordu. Öyle napıyon, ne işin var, cinmisin felan saçma sorular soruyorlardı. O sıra kaçmayı düşündüm çünkü konuşma esnasında sürekli küfür ediyorlardı. "napıyon lan zütünü gibtiğim","nerde oturuyosun teyzesini mıncırdığım" felan diyorlardı, bak aklıma geliyor harbi huur çocuklarıymış. Neyse beyler o sıra bunlarla konuşurken sağımda duran herif hareketlendi. zütümde el var moruk, aşşağı yukarı avuçluyor. Ovuyor, yoğuruyor. Altımda kapri vardı, üzerinde mavi tişört vardı. "Bre dıbına kodum 10 yaşındayım lan, bıraksana gibik huur çocugu" diyemedim beyler. Adam zütümü elliyor ben sadece adamın yüzüne bakıyorum. içimden nasıl dua ediyorum, biri gelsin bağırsın, polis gelsin gideyim. Artık umudumu kestim, adam ciddi ciddi elliyor beni, tam o sıra sol taraftan birini gördüm, bizim mahallenin şarapcısı Derviş diyolardı herhalde onun baktığını gördüm.