herkes derdini ii kötü birilerine anlatıyor ama benim anlatacak kimsemde yok buraya yazayım liselin ilk günü yeni bir ortam tabi herkes birbiriyle tanışıyor falan ben birini farkettim bi kiz öyle yanindaki kizla konuşuyor ilk defa bi kıza karşı sanki içimde bir şeyler kipirdamis gibiydide kendime s*ktir lan daha ilk andan olurmu falan diye geçirmiştim düşündüğüm gibi değilmiş

Neyse sonra iki hafta sonra herkes birbiriyle samimi oldu tabii bende onla tanıştım falan yavaş yavaş muhabbet etmeye başladık ama kanka ayağı diğeri bize nasip olmaz zaten böylece aylar geçti

Aradan aylar geçti baktım bu kızı falan baya düşünmeye falan başladım herşeyde onla beni düşünüyorum 2 sevgili falan görünce bizde böyle oluruz gibi kızı sevdim abi işte ama o zaman muhabbet edecem kimse yok dolmusta birlikte gittiğim bi arkadaşım var en son ona anlattım onu seviyorum falan diye oda yakışırsiniz falan dedi ben uçtum tabii millette bizi yakıştırıyor amk kesin olur bu is dedim

Sıkıntı olan birsey vardi bu kız kimseyle sevgili olmamış ama whatsapptan yazistigi konuştuğu  picler vardı zoruna gidiyor insanın bide kankasiyizya konuştuklarını falan duyordum

Sonra bunun uzun süredir konuştuğu bi çocuk olduğunu farkettim bende yavaştan onu sevdiğimi belirtmek için o bebeyle dalga falan geçtim baktım ciddi cevap veriyor dedim olan olmuş biten bitmiş yapacak bişey yok ovur sigaranın dibine be yansın BAŞKENT uzaklaştım ondan

Onunla konuşmayı falan kestim o gelince ortamdan falan gidiyordum unutmak için en iyi yol buydu farketti tabii bana geldi neye ben gelince gidiyon falan dedi dedim senle artik arkadaş kalmayalım bunu dediğimde o bir kankasını kaybetti ben Sevdiğimi

Nisan ayiydi üstünden iki yıl geçmiş be daha dün gibi aklımda cuma günüydü erkekler bi parkta oturuyorduk kızı sevdiğimi dolmustaki ile başka bir arkadaşım biliyor erkek ortamından biri ismi Mustafa olsun bana sordu o kızı mi seviyon diye bende evet dedim o gitmiş kıza demiş seni seviyor diye kabul et falan diye bende haberim yok eve geldim cumartesi sabaha kadar telefona bakmadım sabah baktığımda aramış whatsapptan mesaj atmış takıldığım erkek grubuda öğrenmiş mevzuyu
içime bi sızı düştü zaten bu iş olmayacak diye çünkü bu kız farklıydı diğer kizlar gibi değildi ama genede hayatımda olmadığı kadar mutluydum

Pazartesi günü her zaman yanında oturduğum arkadaşımın yanında ayrıldım boş bir sıraya geçtim sınıfa girince dedim yalan olcak bu iş diğer kızlar zorla yanıma oturdular falan onu öyle sevmişim ki her hareketini takip ettiğim için kabul etmeyeceğini anladım sonra heyecandan ölecek gibi oldum zar zor teklif ettim whatsapp tan açtı seni arkadaşım olarak görüyorum diye zil calmak bilmediydi be çalınca dışarıya kendimi nasıl attığımı unuttum aglayamadim o anda üzüldüm çok üzüldüm arkadaşlar soruyor noldu falan diye bisey diyemedim içime oturdu her içki içtigimde onu hatırlıyorum benim gibi ortamda agladi lan

Onuda anlıyorum yakışıklı değilim param yok düz ankara bebesiyim kabul etmezdi zaten kızlarla yavsak yavsak konusmadigimiz için sevmezler bizi bu mevzunun üzerinden yıllar gecti ama ben hala onu unutmadım saat şuan gecenin 3 .04 kulakliktan neşet ertaş çalıyor o napiyor suan acaba ceylan gözlüm