Hoca kurandan bağırarak ayetler okurken baba yavaşça saate doğru yaklaştı. Ani haraketler yapmadan çok yavaş bir şekilde saate doğru uzandı. Saati eline aldığında her yer karardı ve sessizleşti. Boşlukta öylece etrafına bakındı. Karısı karşısındaydı. Gelinlik giymiş halde öylece kendisine bakıyodu. Baba bi an uzanmak istedi karısına fakat haraket edemedi. Anne bi anda kıvranmaya başladı. Yerler de sürünüyo kafası bir şeyler tarafından baskıyla eziliyordu. Anne konuşmaya başladı.
+Bey bize katıl. Acı çekmek istemiyorum artık. Sende gel bizimle ol. Sen geldiğinde tüm acılarımız sona ericek. Tek yaratıcı biziz bunun farkında değil misin ?

Hoca yüksek sesle kuran okumaya devam ederken anne yaşlı gözlerle öylece kocasını seyrediyodu. Baba eline saati alıp doğrulmuştu fakat incir ağacına öylece odaklanmıştı. Hoca anneyi dürttüğünde kendine geldi. Ne söylemek istediğini başta anlamamıştı. Sonradan hocanın söylediklerini hatırlayıp nas suresini sesli şekilde okumaya başladı.

Baba boşlukta karısının sürekli farklı şekilde öldürülmesini izliyordu. Kuran sesinden ayrı nas suresi duymaya başladı. Sanki hafızasını bi anda kazanmış gibi hissetti. Burda ne işi vardı ? En son saati almaya çalışıyodu. O anda besmele çekmesiyle kendine geldi.

Baba ağır adımlarla hocanın yanına gelip saati teslim etti. Ön bahçeye gittiler. Hocanın sözleri herkesi ürkütmüştü.
+Lietlin karının nas suresi okurken sesini duymanı sağlamak için öldü. Büyüyü çözerken bizi koruyan biri olmayacak.