Sabaha doğru baba herkesi uyandırdı. Gece boyunca kendisine bakan o siyah gözlerden uyuyamamıştı. Herkes arabadan inince hoca efendi konuşmaya başladı.
+Bu köyde bir tane bile insan yaşadığını sanmıyorum. Kimseyle göz teması kurmayın. Ellerini sıkmayın. Gerekmedikçe konuşmayın.
Anne ve baba tamam anlamında başını sallamıştı. Köy meydanında ki kahveye doğru ilerlediler. Kahve kalabalıktı. Hoca yüksek sesle konuşmaya başladı.
+Ey ahali bu köyün muhtarı kimdir ?
-Buyrun efendi
+Muhtar bey bu köyde ki öğretmenin evini nerededir
-Bizim köyümüzde muallim yoktur efendi
Anne kendini tutamayarak bağırdı
+ifritler oğlum burada siz aldınız onu
Ortamda sessizlik oldu. Bi kaç kişi ayağa kalktı. Hoca içinden nas suresini tekrar etmeye başladı. Ayağa kalkanlar yerine oturdu. Hoca babayı ve anneyi kolunda zorla tutarak köyün meydanına zütürdü.
+Kızım bunun hatası yoktur. Sen onları kızdırdıkça onlar güçlenir. Buraya gelmemiz bile onların sabrını taşırmış durumda.
-Haklısınız hocam özür dilerim.
+Delikanlının alnında marid cinlerinin izi vardı. Büyü yapılan evin duvarında da bundan vardır. Benimle gelin onu gördüğümde o ev delikanlınındır.