Sabah uyandığım gibi tüm eşyalarımı çantama yerleştirip evden çıkıp muhtarın evine gittim.
+Kimsiniz
-Öğretmen ben muhtar bey
Kapı açıldı.
+Sabahın köründe noldu muallim bey ?
-Ben bu köyden gidiyorum evin anahtarını teslim etmek istiyorum
+Aman öğretmen yapma yavrucaklar sensiz ne yapıcak
-Okula gelen öğrenci yok zaten efendim ben ayrılıyorum köyden buyrun evin anahtarı
+Siz bilirsiniz öğretmen
-Şehre gitmek için buraya araç geliyor mu otogara nasıl gidebilirim ?
+Şehirden buraya yolcu bırakmak için araçlar gelir ama köye girmezler köyden de yolcu almazlar
Onca yolu yürümem gerekiyodu. Köyün çıkışına doğru ilerledim. Sonunda bu lanetli yerden kurtulucağım için içimde bi nebze olsun huzur vardı. Mola vererek yolda ilerlemeye başladım. Yolun yarısını yarıladığımda arkamdan minibüs yanaştı. Elimle işaret ederek durdurdum.
+Bu araç şehre mi gidiyor ?
Şoför evet anlamında başını salladı. Minibüsün ön kapısını açarak şoförün yanına oturdum.
+Siz bu köye gelen öğretmen beysiniz sanırım.
-Evet ama siz nerden biliyorsunuz ?
+Küçük yerdir burası hemen duyulur. ilk öğretmende sizsiniz ayrıca.
-Evet ama köyden tayinimi isticem. Bu son günümdü köyde ki.
+Hay Allah güzel köydür aslında ama hayırlısı olsun sizin için.
Güzel köy mü ? Burdaki insanlar çıldırmıştı. Nereye tayin alıcağımı düşünürken yola dalmıştım. Bi anda aklıma geldi. Ben yolda ilerlerken yanımdan hiç araç geçmemişti. Köyden araç kalkmadığına göre bu araç nereden gelmişti. Sanırım paranoyaklaştım. Köye giden başka yollarda olmalı fakat köye girmi--- Göz kapaklarım ağırlaştı. Uyuya kaldım.