/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 76.
    +15
    Eve girdikten bi süre sonra kendimi bişeyler hazırlamak için mutfağa gittim. Aklımda ki tek düşünce buradan biraz uzaklaşıp Ankara'ya ailemin yanına dönmekti.

    17.00
    Trt 1 den başka kanal çekmiyo sanırım.

    18.00
    Kapımın önünde ki bahçeye çay içmek için çıktım. Hava kararmaya başladı. Geç olmadan eve geri dönmem lazım.

    19.00
    Hiçbir ses veya tıkırtı duymak istemiyorum. Televizyonun sesini sonuna kadar açtım.

    20.00
    Bugün hava gereğinden fazla soğuktu yarın bodrumda ki eski sobayı alıp eve kurmalıyım.

    21.00
    Hiçbir şey olmadı. Sanırım buraya geldiğimden beri geçirdiğim en rahat geceydi.

    22.00
    Kendime çay doldurmak için mutfağa gittim. Arka bahçenin penceresinden silüetler geçiyodu. Onlarla ilgilenmezsem onlarda beni rahat bırakır. Hayır bakmamalıyım. Hala orda... O geceden beri perdenin arkasından iki kırmızı göz beni izliyor. Yüzünü cama yapıştırmış gibi duruyodu. Çayımı hızlıca katıp salona geldim. Televizyon kapalı.

    23.00
    Uyumak istiyorum ama uykum yok. Geceyi onlarla geçirmemi istiyolar.

    00.00
    Penceremden küçük küçük takırtı sesleri geliyo. Perdeyi açmamak için kendimi zorlasamda birinin pencereme küçük taşlar attığı belliydi. Perdeyi açtım. Sabah evimi gösteren öğrencim ile aynada arkamda gördüğüm yaşlı kadın aşağıdan bahçenin dışında bana bakıyolardı. Pencereyi açıp gidin burdan diyerek bağırmak istedim. Sabit ve donuk bakışlarla beni izliyolar.

    01.00
    Hala oradalar. Vızlama seslerini tekrar duymaya başladım fakat bu sefer evin içinden değil bodrumdan geliyodu. Halıyı kaldırdım kulağımı dayadım. Aşağıda çok kalabalık bi insan sürüsü fısıldaşarak konuşuyo gibi bi hava vardı. O an da evimin kapısı çarparak açıldı. Direk pencereye koştum. Kadınla çocuk yok. Koridordan koşturarak dış kapıyı kapatmak için gittim. Kapı kapalıydı fakat onlar içeriye girdiklerini belirtmişti.

    02.00
    Allah'ım nolur bu gece bitsin. Koridordan salonu izleyen kadınla çocuk gerçek değil. Hayır. Kendi kendime sayıklayarak ağlamaya başladım. Hayır. Gidin burdan diyerek ağlamaya başladım. Her şey hayal olmalı.

    03.00
    Kafamı kaldırdığımda koridorda kimse yoktu. Televizyonu açtım salonun kapısını kapattım. Evin içini kolaçan etmeye dahi korkuyodum. Evin içinde kahkaha çığlık sesleri birbirine karıştı. Hepsinin sadece kafamın içinde olması için defalarca dua ettim. Çıldırıcak düzeye geldiğimde besmele çektim. Besmele çekmemle birlikte dış kapıma çok sert bir şey vurdu. Kapının kırılma sesi gelmedi fakat fazla büyük bir şey vurmuştu.

    04.00
    Sesler kesildi. Salonda uyumak istiyorum. Yarın ilk işim eve gitmek.
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster