askerlik anılarım öyle böyle değil capsliiiii

"anneler oğullarını affetmez" diyorum.
hiç duymadım diyor.
ben, aklımda kalan bi kaç bölümünü mırıldanıyorum;
"annemin öldüğü gece kazıdım kafamı,
kazıdım kafamı kafatasıma kadar.
siyah bir palto giydim,
siyah bir pantolon, siyah botlar.
simsiyah bi gece giydim yüzüme.
sena geldim yas tutar gibi.
sana geldim, yağmur altında atları ıslanmış,
bir posta arabası gibi.
beni annemin yanına gömme sakın dedim sana.
beni hiç gömme.
bırak burada kalayım.
bu evde çürüsün etlerim.
yazı kırarak başlayan sonbaharlar gibi.
beni annemin yanıma gömme sakın.
bu evde çürüyeyim.
senin ıhlamur kokan yatağında...
sonra ellerini öpeyim.
ince ince. kibarca. alnıma zütüreyim.
affet beni anne diyeyim.
affet...
tüm bunlar, bir ölünün hayatta kalma heyecanından."