Öğlen 3 gibi evimin bahçesine çıktım. Küçüklüğümden beri toprakla uğraşmayı çok severdim. Dikkatimi çeken tek şey bahçedeki tek ağaç türü incir ağaçlarıydı. incir ağaçlarının altının cinlerin evinin olduğunu biliyordum. Bahçenin toprağı yeni kazılmış gibi duruyodu havalandırmış sanırım benden önceki kadın. Onunda toprakla uğraşmayi sevmesi bi an için beni rahatlatmıştı sanki. O da normal bi insan hissiyatı uyandırdı. Keşke hiç bahçeye inmeseydim. Toprağı elimle eşeledikçe sürekli hayvan kemikleri, kıllar çıkıyodu. Sanki daha dün koyulmuş gibiydiler. Nasıl olur da çürümez. O an için bunlara şaşırmam dahi saçmaydı. Başıma gelicekler bunların yanında bi hiç.