Görünmezlik korkusu daha hiç birşey dediğim gibi. Anlam veremediğim bir şekilde daha yaşım tek haneyken hiç olmadık şeyler oluyordu. O yaştaki bir çocuk; çamurda, toprakta, kumda, çöplerin arasında hatta takun içinde bile oynayabilecek iken ben okul tuvaleti, misafirliğe gittiğimiz evlerdeki tuvaletlerin kapı tokmaklarını ellemekten korkardım. Ellemek zorunda kalırdım haliyle ve ellerimi sürekli yıkama isteği duyardım. Bunlar bir üst seviye belirtiler. Titizlik...
Aşırı titizlik, en ufak bir şeyden mikrop kapma endişesi, başkasının eşyalarını ellememe alışkanlığı ( tabi ki o eşyanın sahibinin mikrop taşıma ihtimali) insanlarla el sıkışmama direnci ( bu hala devam ediyor) aklınıza gelebilecek bütün titizlikler aşırı olmak kaydıyla bende mevcuttu.
Birde eve gelen misafirin bastığı, dokunduğu yerlerden geçmemek var. Anneme sürekli eziyet ederim oraları temizlemesi için. Tuvaletten çıktığımda afedersiniz büyük abdestten sonra ellerin yaklaşık on kez yıkanmasından sonra hala dışkı kokması takıntısı. ( tabiki taku avuçlamıyoruz ama hastalık ya işte insanı mahvediyor gerçekten).
Abdest demişken bu hastalığın bir de dini tarafları var. Bilmiyorum başka insanların başına gelmiş midir ama bende yine o yaşlardayken sürekli beynimi kemiren şeyler vardı.