Hamaq'ı hepimiz turnuva izler gibi soluksuz bir şekilde izliyorduk atları yola zütürdüğü gibi kalbine ok yemesi bir oldu. Yarasına baktı , yüzünü tekrar o tarafa çevirdiği gibi bir ok daha yedi karnına. Biz de atlara gizlice biniyorduk o sırada. Acı ve öfkeyle karışık bağırdı , tüm acunu inletti ve düşmana doğru koşmaya başladı. Hemen bacağına bir ok yedi yine durmadı Hamaq aksayarak da olsa koşmaya devam etti kükredi "Ben ölür müyüm sandın lan orosppu çocuuuğuuu!" diye. Yine bi sağ bi de sol bacağına aynı anda veye bir saniye arayla ok yedi artık pes etmiş gibiydi bu kez yerde kaldı. O sırada ben ve çerilerim naralarımızla acunu ikinci kez inlettik ve hücuma geçtik. Yerde oturan kahraman Hamaq'ı kendi atımın toynakları ezdi. Kan püskürerek can çekişine şahit oldum. Taktik tam tıkırında işliyordu yoldaki Vaegirleri temizleyince sol tarafa manevra yapıp atlarımızdan indik. Yaya olarak saldırıya geçtik daha atından yeni inen Baha kalbine bir ok yedi ve kollarıma düştü. Kolumda deli gibi titremeye başladı , gülümseyerek:

-Beyim , benim kan sürahim daha dolmadı beni hayata döndür!!!