geçemeyeceğim.
Evet beyler beni bilen bilir, 26 yaşında özel sektörde haftanın 6 günü çalışıp ekmeğini helal yolla kazanan bir ağabeyinizim. Neyse.
1 - 2 saat kadar önce mesai bitişi işten çıkıp evime gitme heyacanı ve ümidi ile mor renk damalı belediye otobüsüne bindim.
Akbilimden gelen kiskirtici ses ile otobüsün orta kapısı önünde kendime yer edindim. yolculuğuma ayakta devam ediyordum. Otobüs doluydu,  bulunduğum konum itibariyle sıkışıklığın getirdiği izdihamda cabası oluyordu. Ter ve belli belirsiz kokular burun deliklerime etkili tesir edecek hümümranlıklar kuruyordu. dayanılır gibi de değildi. Herşeye rağmen evimin, yatağımın hayaliyle ve yarın mesainin olmaması şevkiyle katlanıyordum olumsuzluklara.
Derken...
Bir anda 2 yok yok 3 şambrel göbekli teyze ne olduğunu anlamadan etrafımı sarmışlardı. Kendimi markaj altında ki messi gibi hissediyordum. Otobüsün hızı, kalabalıklık ve itiş kakışla bu markaj daha da etkili oluyordu. onların otobüs süspansiyonuyla doğru orantılı, bilinçsiz hareketliliği istemsiz çarpışmalara neden oluyor fakat ben taciz oluyor hissine kapılacak kadar rahatsız oluyordum. Vücudumun popo tarafında azcıkda kenarlarda şambrel göbekleri hissediyordum. Vıcık vıcık işkembelere değmek ruhumu zayıflatıyordu. Bağırdım ! otobüsü durak harici durdurup çaçaronluk yaptım. Ağzıma gelen tüm müstehcen küfürleri savurup indim.  Yürüyerek eve geldim.
Pgibolojim etki altında göbekli teyzeleri bir müddet görmemem gerekecek..