Sabah başımın ağrısıyla uyandım askerler çoktan kalkmış, avlanmış, bastırmaları eyerlerin altına koymuşlardı bile... Yavaştan tundra iklimine adım atmış gibiydik , vücudumda bi üşüme vardı. Yola koyulduk yine herkes tek bir ağızdan şarkılar, türküler söylüyor eğleniyordu tam o sırada ihtiyar Jabir'in kalbine bir ok saplandığını gördüm pörtlemiş gözlerindeki şaşkın ve çaresiz bakışlarıyla , gri atından düştü. Herkes ona dikkatini kesmişken iki-üç askere daha ok isabet etti. Sonra sağımızdaki tepede bulunan ormandan atlılar kargılarıyla üzerimize koştular daha bizimkiler kargılarına bile sarılamadan yere düştüler sonunda birşey yapmanın vakti geldiğini anladım ve kılıcımı kınından çıkardım ki atımın kafasına kargıyı yemesiyle kendimi yerde buldum...