Almanya'ya gitmek için hazırlık yapmaya başlamıştım. Genel olarak kışlık giysiler almıştım. Beş altı tane de tişört.

Genel şeyler yani. Eylül ise üzgün üzgün bakıyordu. içimde bunun bir son veda olduğunu hissediyordum sanki. Trenle gitmeye karar vermiştim. Musa, Arif, Hakan, Nazlı, Yusuf, Eylül ve hatta Cengiz bile gelmişti.

Onlara da makarasını yapmıştım, normal zamanda gelmezsiniz gidişime mi geliyorsunuz diye. Nazlı ağlıyordu. ilk ona sarıldım. Beni resmen bırakmamıştı. Ahtapot gibi yapışmış gitme diyordu. Bende nazikçe yanağından öptüm. O da.

Diğerleri ile de vedalaştıktan sonra en son Eylül'e yaklaştım.