Belki de hayatımın en taktan dönemini yaşıyordum.. Keşke doverda eşimle kalsaydım. Keşke.. Sanırım o kalyonda 1 ay kaldık. Her gün kuru ekmek ve taze olmayan az biraz su içebildik. Nihayet 1 ayın sonunda sanırım demir attık. Fakat nereye geldiğimizi bilmiyorduk.

Ellerimiz zincirli bir şekilde indik gemiden ingiliz köpekleriyle. Mahkemeye çıkacaktık. 1-2 gün meşhur jamaika hapishaneleri tarzındaki bir hapishanede tuttular bizi. Sıra yargıya gelmişti.
Tam 30 kişi olarak geminin kaptanı ve mürettebatı dahil ingiltere kraliçesine karşı düşmansal davranışlar sergilediğimiz için tutukluyorlardı bizi.

-Ben ingilizim!

diye bağırdım. 30 tane ispanyolun arasında 31. Kişi olarak ingiliz olmak hakimi şaşırtmış olabilir. -Ne işin var ispanyol binlerinin arasında!

-ingiltere'ye gelmek için başka gemi bulamadım bayım.

-O zaman işler değişir koçum, Vatana ihanetten yargılıyorum seni!