Arif ile yerimize geçtik. Bende çalışma kağıtlarım ile defterimi çıkarttım. Ayriyetten birde evden getirdiğim kitabımı.

Önümüzde oturan ise erkekti. Kalıplı olsa da benim gibi değildi. Arif söze girdi.

"Merhaba."

Çocuk arkasını dönüp Arif ile bana baktı.

"Merhaba?"(Çocuk)
"Şey, dün sen yoktun sanırım."
"Evet yoktum... istanbul'a yeni geldim de."
"Hmm anladım. Arif ben. Bu da Anıl."
"Memnun oldum bende Hakan."
"Memnun olduk."(Ben ve Arif)

Öylece geçti işte günüm, dersler, kendi aramızda sohbetler, benim ders çalışmam.

En sonunda çıkış zili çaldı. Eşyalarımı toparlarken Hakan ile kızlar hakkında konuşuyorduk. Kampüs'ün bahçesine geldiğimizde Hakan bir sigara yaktı.

Yalan yok, canım çekti. Fakat nefsime hakim oldum.