donup kalmıştım. ne tek kelime diyebildim ne de hareket...
gün ışığı onun vücudunun bir kısmına pencerenin açık kalan kısmından kutsar gibi yansıyordu.
saçları iki yana ayrılmış, o güzel yüzünü sarmıştı, boynundaki çarşaf ve gözlerindeki morartı beni şoka
sokmuştu...
https://youtu.be/cE4YRnjrM1Q?t=36

tüm bu yaşadıkları ağır gelmişti, benim suçumdu.
en son kağıt bırakıp benim gerçek kimliğimi öğrendiğinde onu bu korkutucu evde bırakmamalıydım.

tam o an karşımda cebrail belirdi.