dünyada uyandıktan sonra yerimden bir anda doğruldum.
içimde bir ürperti vardı, ben gerçekten cehennemi görmüştüm.
bunu hayalbile edemezdim.

daha sonra müge'yi bıraktığım eve gitmek üzere bir taksi çevirdim lucy'nin verdiği bedenle.
yol haddinden uzun sürdü, kırmızı impala'da bir şey vardı çok daha kısa sürüyordu, zaman daha hızlıydı sanki, bilemiyorum. 3 saatlik yolun ardından taksiden indim.

dışarıdan ufak çaplı bir şatoyu andıran gotik evin önündeydim artık.
taksici ortamı şöyle bir süzdükten sonra bembeyaz oldu, geldiği yoldan epey hız yaparak gitti, gözden kayboldu.

neden ayaklarım beni yine müge'ye zütürüyordu, hala bu evde miydi, gitmiş miydi?
tüm bu düşünceler eşliğinde eve girdim. merdivenlerden çıktım.
gıcırtıları etrafta yankılandı.

odanın kapısını açınca gördüğüm şey, o an belki de benim sonumdu.

müge kendisini asmıştı.