aşık olduğum kız uğruna senelerimi vermiştim. o kız karşımdaydı tüm güzelliğiyle.

handel'in sarabande'sini açtım oradaki plakların arasından.
https://www.youtube.com/watch?v=wXaKPl8V3-I

tüm bu doğa üstü şeyler içinde, tüm bu hengameye kapılsam da bir an durup düşündüm.
müge ve ben ilk defa yalnız kalmıştık böyle bir yerde. emanet bedenle de olsa gözlerinin içine, içine baktım. sanki son görüşümmüş gibi. sanki çakır keyf ve sarhoşluk arasındaymışım gibi, sanki bir sarılsa bana ağlayacakmışım gibi, sanki onu kıskandığım sevdiğim onca yılı bir gülüşüyle affedecekmişim gibi, sanki onun için ruhumu satmamışım gibi, onu seviyordum ne diyebilirim ki.

ona doğru adımladım. elimi beline doğru zütürdüm. o ise sadece gözlerime bakarak gülümsedi.
'bunu o kadar uzun süre bekledim ki' dedim kısık bir sesle dudaklarına bakarak.
gülümsedi, henüz çok kısa zamandır tanışıyoruz inandırıcı olmadı dedi. bu defa ben gülümsedim.
bir bilse dedim içimden.

elimi dudağına doğru zütürdüm. dokunabilir miyim dedim.
cevap vermedi. dudağına dokundum parmaklarımla. yıllar önce gördüğüm gibi taze ve aşk kokuyordu, kulağı ve omzunun birleştiği yere yaklaştım. koklayabilir miyim dedim.
yine cevap vermedi. kokladım. dudaklarımı oraya yakınlaştırdım öptüm.
dudaklarımı tıpkı tırpanın bir tarlayı sürmesi gibi kaldırmadan gögüsüne kadar indirdim.
belini iyice kavradım. gögüsünden öptüm.
kolarımın arasındayken ensemden tuttu tek eli diğeri ise gömleğim içinden içerideydi.

bir adım geri çekildim. tekrar ona baktım. seni seviyorum dedim, gözlerimin parladığını söyledi.
gülümsedi. sanırım ben de seni seviyorum dedi ve dudaklarıma yapıştı.
o kadar tutkulu öpüşüyorduk ki tüm öteki taraf bizi kıskanırdı.
melekler günah yazmaya kıyamazdı.