müge'nin masasındayken arada göz göze geliyorduk.
sohbete katılıp espriler yapıyordum. grubun erkekleri bana saldıracak gibi bakıyorlardı.
aldırmadım. bir amacım vardı. ölümün soğukluğundan araf'ın griliğinden cehennemin ateşinden boş yere geçmedim ben.

erkek1; ee günlük hayatında neyle meşgulsun.
ben; bir bilsen (dedim gülümsedim)
müge; burada mı oturuyorsun? yeni mi taşındın görmedim seni hiç.
ben; görsen unutmazdın zaten.
sarışın; biraz ukalayız galiba.
erkek2; bir konuşalım senle bir ara.
ben; tehdit seziyorum. (ortam geriliyordu ki masaya kim oturdu dersiniz)

ben; bir sen ekgibtin.
lucifer; kaçıramazdım
müge; siz kimsiniz merhaba bu arada.
lucifer; bir dostuyum.
müge; ya bu arada ismini sormadık?
ben; ???
lucifer; ismini söylesene onlara rüzgar?
müge; demek ismin rüzgar.
ben; evet öyle ( aferin luci)
lucifer; benim ismim de... boşverin siz bana kısaca lf deyin. bilirsiniz feridun'un parçası gibi.

tüm masa bu binliğe gülmekle meşgulken müge'nin bana nasıl baktığını fark ettim.
ben gerçek ben iken hiç öyle bakmamıştı. benim o'nu üniversitede ilk gördüğüm an baktığım gibi bakıyordu. hayat enteresan güneş soğuk yol uzun dedim içimden.

lucifer ortalığı daha çok karıştırmadan bizim çıkmamız gerek dedim.
kapıya doğru yöneldik. lucifer'in kırmızı impala'sına bindik.

tam gazladığımız an müge arabanın önüne hızlı adımlarla geldi. neredeyse kaputa çıkıyordu.
camdan kafamı çıkardım.

+buyrunuz dedim. gülümsedim.
-seni bir daha görebilecek miyim? dedi gülümsedi.
+'hep göreceksin' diyerek arabaya tekrar soktum kafamı ve gazlayıp yola revan olduk.

https://youtu.be/CfihYWRWRTQ?t=63