Eve gittim ama iceri girmedim bizim evin yaninda çalılık var onun arkasinda babami beklemeye basladim(eve hep babamdan sonra girerim, cunku bizimkiler arkadas ortamim oldugunu kari kizla gezdigimi dusunsun diye boyle keskin numaralar sart ehehehe)
Digital turuncu kol saatimle kendi kendime nefes tutmaca oynadim bir dakika 4 saniyeden fazla nefesimi tutamiyorum bu benim uç noktam.Bu oyunu oynarkenken kendimi su altinda gizli goreve katilmaya hazirlanan bi ajan gibi hissediyorum ve kendime Johnny olarak seslenmekten hoslaniyorum. oyunu uzun bi sure oynadiktan sonra babam namussuzu mahallenin basinda endamini sergiliyordu, onun bi an podyumda kalcalarini juriye begendirmeye calisan kivirtarak yuruyen ufak bi oruspu oldugunu hayal ettim(ben juri olsam babami gibmezdim)
Evin kapisina yaklasti bu tam kapiyi calicak bana hic basini bile cevirmeden "yine mi calilarin arkasinda saklaniyorsun lan it 23 yasina geldin kalibini gibeyim senin, yuru iceri bizi cumle aleme daha fazla utandirma" gibisinden bisiler soyledi, annem olcak cahilde elinin hamuruyla icerden ugrasma su cocukla bey o bize verilen bi armagan falan gibi bisi dedi.Ne armagani amk mal miyim ben armagan edileyim bu kari harbi cahil bide bana dusmanlik besliyor..