Yıl 2013 beyler. Bu delibal falan hepsi yalan amk. O kadar zor bir durum ki ya kendinden vazgeçeceksin ya sevdiğinden. Benim çok sevdiğim bir arkadaşım vardı ismi Gürkan. Çocuk aşırı iyi çocuk ama duygusal, ailesi incin, akraba ilişkileri bozuk bu da böyle şeyleri çok fazla takan bir çocuk işte. Ne zaman buluşsak ağlamaklı, dertli bir tip. Biz bununla iki ay falan olmuştu görüşmeyeli. Benim de o zaman kafam bozuk, sevgili işleri yamuk gidiyor, istemiyorum bile sevgili falan. Moralimin bozuk olduğu bir dönemdi yani beyler. Her neyse biz bununla 2 ay sonunda buluştuk. Adam böyle gayet mutlu keyifli falan. Dedim çözdünmü problemleri. Yo çözmedim dedi. Ee bu mutluluk niye kardeşim diye sordum. Anlattı. Bir yere gidiyormuş. Arkadaş grubu gibi bir şey. Her iki haftada bir, aralarından birinin evinde toplanıp, dertleşiyorlarmış. Rahatlatıyormuş bu onu. Dertlerini unutmasını sağlıyormuş. Baya konuştuk o gün bu topluluk hakkında. Kafaya koymuştum, bende gidecektim.