başta böyle bir niyetim yoktu, sadece yiyecektim ama olmadı. elimi ekmeğe attığımda doblo'nun kapı sesi misali gelen tok sesti ilk uyaran. kan dolaşımım hızlandı, göz bebeklerim büyüdü. okşamaya başladım ekmeği. yaladım. dişledim. sonra ters çevirip tam ortasını yuvarlak şeklinde kopardım. sonra üstüne tereyağı sürdüm aksesuar niyetine. ımmyeah seslerini çıkardığını hayal ediyordum ekmeğin.
bunun yapan fırıncının da aklından bu geçmiş miydi acaba? belki de sabaha kadar tüm fırın çalışanları ekmek gibiyorlardı. biraz da bunu düşündüm. daha da tahrik oldum.