her çocuk alfa olarak doğar.

ama annesi tarafından beyni gibile gibile betalaşır.

çocukken babaniz işteyken bize annelerimiz bakıyordu. 1,2,3... 7,8 yaşımıza kadar annemize bağımlıydık. özellikle yemek ve kişisel bakım konusunda ona muhtaçtık.

ANNEMiZ OLMASAYDI ÖLÜRDÜK inancı beynimize kazındı bu zaman diliminde. annemiz olmasa aç kalır acı çeker ölürdük. altımızı kimse temizlemezsi pislikte ölürdük.

ayrıca çocuklar pgibolojik olarak annelerine aşırı saplantı derecesinde bağımlıdırlar. çocuğun zihninde binler korku kaygı kuşku kuruntu vardır. peki bunlarla nasıl mücadele eder bir veled? evet annesi ile. "annem yanımda nasıl olsa" "annem bana yardım eder nasıl olsa" annem beni korur nasıl olsa" annem de annnem... pgibolojik olarak çocuk annesine muhtaçtır. annesini alın deli gibi bağıra bağıra ağlar. delirir. annesini gören çocuk tüm korkularından, kuruntuların, sıkıntılarından kurtulur. huzur bulur. ANNE DEĞiL UYUŞTURUCU AMK.

neyse konuya geliyorum.

beta annemiz bizi törpülemeyi... ezik, mal, kadınların kölesi haline getirmeyi kafasına koymuştu. bizim ezici bir alfa olmamış elbette onun işine gelmiyordu. istediği gibi kullanabiceği ve yöneyebilceği bir beytaya ihtiyacı vardı. hem köpek gibi çalışsın, kadınların da köpeği olsun, kadınların nazını çeksin, tüm yükü yüklensin, ezik olsun, sürekli boyun eğen taraf olsun, sünepe olsun, kadınlar istedikleri gibi kullansınlar.

ve olan oldu beyler. çocukken anneniz sizi sürekli törpüledi. bunu da duygusal olarak sizi tehtid ederek yaptı.

ona karşı çıktığınızda sizi terk etti.

ona karşı çıktığınızda yüzünüze bakmadı.

ona karşı çıktığınızda size suratını çevirdi

ona karşı çıktığınızda sizinle aranıza mesafe koydu.

onun isteklerini yapmadığınız her seferinde size duygusal şiddet uyguladı.

sizi sürekli kendi istediği ezik, mal, sünepe, korkark bir halde gelitmeye çalıştı. bunu sürekli tehtidlerle yaptı.

sürekli ezik gibi sırıtmanız için size baskı yaptı.

özel hayatınızdaki her şeyi ona anlatmanız için sizi tehtid etti.

isteklerini ve arzularını zorla yaptırdı. yapmadığınız zaman da sizinle ilişkisini keserek size duygusal şiddet uyguladı.

çocukluğunuzun tamamı törpülenerek geçti. anneniz sizi kız gibi büyüttü. bir karı gibi duygusal olmanızın kadınların köpeği haline gelmenizin nedeni bu. siz kadınlardan daha kadın gibisiniz.

anneniz kızını güçlü ve kubbetli olacak şekilde büyütmüştür. ona yalan söyelemiy, redddetmeyi, meydan okumayı, güçlü olmayı, erkekleri kontrol etmeyi ... hepsini öğretmiştir. ona güven vermiştir, sevgi vermiştir, onu pgiboloik açıdan güçlü kılmıştır. onu erkekleri gibmesi için sürekli desteklemiştir. kadınlar bile sizden daha erkek.

peki tam olarak nasıl bu halde geldik?

anneniz bize her duygusal şiddet uyguladığında kaygıya ve korkuya kapıldık.

aç kalacağımızı düşündük.

yalnız kaldığımız, bakıcımız bizi tehtid ettiği için korkuya kapıldık.

pislik içinde oleceğimizden korktuk.

en önemlisi annemizin biz terk etmesinden korktuk.

tüm korkularımız, kaygılarımız açığa çıktı. korkudan altımıza sıçacak boyuta geldik.

kısaca ÖLÜMDEN KORKTUK daha da kötüsü sürünerek ölümden açlıktan soğuktan yalnızlıktan CAN ÇEKiŞEREK ÖLÜMDEM korktuk.

bu korku işte bu gün kadınlarla yaşadığınız korku beyler.