adalet yürüyüşü

inci Sözlük gibi suyu çıkmış bir platformda normal olarak bolca bulunan sığ, gerici ve faşizan beyinlerin alamadığı bir pasif direniş örneğidir. Öncelikle günlerdir ülkede yitirilmiş adalet kavramı için bu çöl sıcaklarında yürüyen insanlara -her kim, hangi görüşten olursa olsun- devrimci selamlarımı sunuyorum. Adalet yürüyüşünün kesinlikle basit bir atılım olmadığını fakat biraz ekgiblikleri olduğunu düşünüyorum. AKP iktidarının meşruiyetini çoktan kaybetmiş, aciz bir dikta/faşist yönetime geçtiği şu günlerde yapılması için geç bile kalınmış bir atılımdı. Başta yalnızca Enis Berberoğlu için, tek kişiye yıkılarak ortaya atılmış bir eylem olsa da daha sonra Herkes için Adalet sloganı ile birlikte sol içerisinden bir çok cepheden yeşil ışık aldı. Zira bugün Nuriye ve Semih öğretmenin açlık grevi direnişinin 121. günü onuda hatırlatmak gerek. Ben TKP'li marksist bir öğrenci olarak bu yürüyüşü teorik açıdan ekgiblikleri olduğunu bile bile destekliyorum (şu gelinen durumda desteklemek zorunda hissediyorum birazda aslında). Pratik açıdan ise partim katılır ise korteje girer yürürüm elbette. Biz TKP olarak sokaklarda, fabrikalarda, üniversitelerde, meydanlarda günlerdir asıl adaletsizliğin içerisinde bulunduğumuz kapitalist sömürü düzeni olduğu yönünde bildiri dağıtıp bu tarihsel öneme sahip olay için üzerimize düşen marksist-leninist görevi üstleniyoruz örgüt olarak. 9 Temmuz günü ise mitinge katılım sağlarsak, ekgib olan unsurları doldurarak yani sınıfsal bir hareketi de yanımızda sokarak gireriz o miting alanına.