bayburt il olmuş. hac kuraları çekilecek bir de bakmışlar ki kurada koskoca bayburt'ta hac 1 kişiye çıkmış. bu bir kişiye bayburt halkı izzet-i ikrdıbını esirgememiş ve her gün bir bayburt hanesi adamı akşam yemeğine çağırmış. maksat hacda hayır duasına nail olabilmek.

ilk akşam gittiği hanede adama hane halkı demiş ne şanslı adamsın bak koca bayburt'ta hac sana çıktı diye.

ikinci akşam gittiği hane halkı "ya sen ermiş adamsın hac çıka çıka sana çıktı" demiş. bizim bayburtlu da "ya olur mu öyle şans işte" diye ağzında geveliyor lafları.

üçüncü akşam gittiği evde millet buna "ya sen evliyasın evliya" deyince bizim bayburtlu iyiden iyiye kendini acaba, hakkat mı? gibi sorulara maruz bırakmış.

böyle hac zamanına kadar adamı pohpohlamışlar. bizim bayburtlu da hani bir adama 40 kere deli dersen kendini deli sanarmış misali iyiden iyiye kendini evliya sanmaya ya da şöyle diyelim kendinden şüphelenmeye başlamış neyse

bayburtlunun hayatında bırakın büyük şehre gitmeyi bayburt dışına adım atmışlığı dahi yokmuş.

hac zamanı gitmiş erzurum havaalanına tam girecek kapı bir anda açılmış önünde

durmuş demiş ki "ya ben hakkat erdim sanırım kapılar önümde açılmaya başladı". yolda bu mucizevi olayı düşünürken demiş abdestli binelim uçağa öyle gidelim diye girmiş abdesthanede abdest almaya

tam elini musluğa getirmiş suyu açacak bir de bakmış musluktan su akıyor
"la ben evliya oldum herhalde" diye kendi kendine iyiden iyiye kurmuş.

neyse gitmiş medine'ye ikindi namazını kılıp resulallahın kabrini ziyaret ederim diye düşünmüş.

kılmış ikindi namazını çadır kubbelerin altında sonra uyuya kalmış. bir uyanmış ki uyuduğu kubbe yerinde yok. gökyüzü ay yıldız tertemiz bir hava.

bizimki uyurken kubbe çadırı yetkililer kaldırmış ama uyku mahmuru şaşkın şaşkın kendi kendine seslenmiş " ya rabbi bu kulun için kapıları açtın, musluklardan sular akıttın tamam da gök kubbeyi kaldırdın bu kulun için". diye düşünerek iyice gerim gerim gerinmiş.

o ruh hali ile demiş peygamberimizin kabrine de gideyim. kalkmış kabre gitmiş bi bakmış ki izdiham her taraf

durmuş iyice gerinmiş
ve demiş ki

"ya resullah bırak onları bah hele huzuruna kim geldi".