Günler günleri kovaladı beyler. içimde sürekli feribot düdüğü sesi geldiğinde kıpırtı oluyordu. Sanki biri kalbimi sıkıyordu.

Eylül ile yemek yiyor arada bir beraber yatıyor ve mutlu mutlu dolaşıyorduk. Cengiz ailesi ile birlikte adadan taşındı. Gitmeden önce benden ve Eylülden özür diledi. Hasan bir gün suda boğuldu. Nasıl olduğunu kimse anlamadı.

Ana karaya hastaneye kaldırıldı. Geldiğinde ağır travmadan dolayı konuşamıyordu.

Hep öyle kaldı.

Yusuf kendine adalı bir kız buldu. Sürekli olarak 4 kişi geziyorduk. Kızın adını hatırlamıyorum. Bizim tayfa ile bağlar kopmaya başladı. Genel olarak Musa ile görüşüyordum. Hasan hepimize küsmüştü. 1 hafta sonra ailesi ile Antalya'ya taşındı. Ben Yusuf Berke Musa Ali kalmıştık. Ali zaten pek konuşmazdı. Hasan gittikten sonra bizle bağını kesti. Sadece yolda selam verirdi.

Bir akşam üstü, Eylül ile saatleri kovalayan anlar yaşadık ve ilk sigaramı içtim. Anne babam bir günlüğüne geldi ve bana evin bana kaldığını, kendilerinin ise tekrar Almanya'ya gideceğini söylediler. Ağlaştık ve onlara veda ettim.

Yaklaşık bir hafta sonra akşam üstü uyandım. Eylül ile sabahlara kadar iş gördüğüm bir gündü ve sırtımda tırnak izleri ile uyumuştum. Kapıya yapıştırılmış bir not buldum. Nota yaklaşırken kaynar sular dökülüyordu.

Şöyle yazıyordu;

"Josef senle çok güzel anılarımız oldu 3 hafta boyunca hayatımın en iyi vaktini geçirdim. Suratına veda edersem ağlarım, bu yüzden not bıraktım. Bilekliğimi sana bıraktım, belki bir gün beni bulup verirsin. iki üç parça eşyamı da bıraktım bol bol üstüne parfümümü sıktım ve giydim. Onları da sakla olur mu?

Kendine iyi bak...
Eylül"