Eylül'ü uyuyor bildiğim için irkildim. Arkamı döndüğümde gayet ciddi bir ifade ile gözlüğünü çıkarmış bana bakıyordu.

"Yanlış bir şey mi dedim?"
"Yengen değil dedin."
"iyide -"
"Neyse tamam konuşmak istemiyorum. Rahat bırak beni."

Zaten kızları yeni yeni anlamaya başlayan beynim infilak etmişti. Avel avel bakıyordum suratına. Sonra aklıma bir fikir geldi.

Kalkıp koşarak uzaklaştım.

"Josef nereye?"

Cevap vermeden devam ettim. En sonunda hedefime ulaşınca içeri attım kendimi.

Bilen bilir, Avşa'nın çok iyi bir pastanesi vardır. incik boncuk pazarının arka tarafında. Sahibinin ismini vermeyeceğim.

"*** abi dondurma lazım."
"Lazımsa lazım olum söyle neli istersin."
"Abi benimki limon vişne... kızlar neli sever?"
"Nerden bileyim olum kızlar ne sever... çikolata herhalde."
"Tamam abi iki top çikolata bir top vanilya."
"Al bakalım. Parasını istemem. Babanın hatrı var."

Teşekkür edip dondurmalar erimeden geri döndüm. Hemen şezlonguma doğru koştum.

Donup kaldım.

Cengiz benden önce gitmiş ve dondurma almıştı Eylül'e.

Beraber yiyorlardı.

Kaşlarım çatıldı.

Ses edemedim.

Cengiz elini Eylül'ün bacağında gezdirdi.

Beni rüya aleminden Musa çekti.

"Gel kardeşim hadi olay çıkarma. Kardeşin o se-"

Musa'ya sert bir dirsek attım. Dondurmaları yere fırlattım. Cengizin dibinde bittim. Boğazından tuttuğum gibi havaya kaldırdım. Yere fırlatıp üstüne çıktım. O kadar sert vurmuşumdur ki Cengizin her tarafından kan fışkırdı.

Kurtulmaya çalıştı ama nafile. Ayağa kaldırıp denize itekledim. Sırtına tüm gücümle tekme atıp düşürdüm.