kapıdan içeri girdik. bir bahçe bahçe vardı. ben ilk basta başka hayal etmiştim bi ofis tarzı. neyse içeri girdik güvenliklerini yeri gösterdi felan. kapıyı açtılar ilk basta büyük bir hol vardı. uzun bir koridor. kapı kapanınca duvar deseni vardı. nerden hatırlıyodum lan bunu. biraz ilerledik. yan taraflarda odalar var ama kapılar kilitli ilerledik. sonra durdum. assagi doğru bir merdiven var. dikkat etmesem dusebilirdim.

ben:buse bura bana tanıdık geliyo ya
buse: yok hayatım ilk kez geliyoruz başka yerle karıştırdın herhalde sen(yuruyoruz bu sirada)
ben:pek sanmıyorum ama neyse

merdiven biter bitmez takim elbiseli bir adam. içimden küfür ettim lan nasıl her şey tanıdık gelebiliyordu. galiba bu adam pgibologdu. "merhaba emre bey, buse hanim(elimizi sıktı) ben serhat rehber ve pgibologum, ayni zamanda ontoloji uzmaniyim" maşallah be adama bak. "buyrun geçin ofisime". ofise girdik büyük bir yer arkada şömine var. önde büyük bi masa masanın onu de iki tane rahat koltuk büyük bi kasa var yaninda bi bilgisayar ve ortada duran büyük bir kamera.

serhat:buyrun oturun rahatlayin. içecek bi şey istermisiniz
buse:ben bi su aliyim
ben:ofisiniz çok güzelmiş. neden bu kadar aşağılarda
serhat: burda... deney gibi şeyler yapıyorum diyebilirim. daha güvenli burası

insan sarrafiyimdir. ve ilk görüşte bu adamın samimi oldugunu anladım ama iyimi yoksa kotu anlamdiydi bu samimilik.

serhat:simdi her seyi anlatım bakalim