not:cidden iyi kurguladigim bu hikayenin boşa gitmesini istemiyorum ve son kez paylasicam

uzun bir koridar. karanlık ama görebiliyorum. uçsuz bucaksız. arkamda duvar var istesemde oradan kacamam. yürümeye başladım koridor boyunca yürüyorum. ama yol daha uzuyor. koşmaya başladım. koştum. koştum. koştum. yol daha uzuyor. bir andanda durdum ensemin dibinde bi nefes hissediyorum. arapça fisildadi ama anladım ne olduğunu "assaga bak". bi kadın her yeri kan bi gözü yok. kıyafetleri yırtılmış. boğuk ve karanlık bi sesle " iNANMA ONLARAAA" kulaklarimi tikadim. devam ediyordu hala arkamdaki şey beni assagi fırlattı ve birden yerimden savruldum. çok şükür ruyaymis.

buse:aşkım iyimisin anne diye bagiriyodum
ben:annemi ne alaka ya "kabus" gördüm o kadar
buse:bi bardak su getiriyim istersen.
ben:iyi getir bari

kız arkadasimdan bahsediyim 1.72 boyunda ela gözlü beyaz tenli hoş bi kadin.

saate baktım 3.30 u gösteriyordu.

buse:hayatım bak bu aralar çok rüya görmeye başladın bi pgibologa gidelim istersen
ben:yok aşkım gereği yok. hem sen varken korkmen ben rüyadan falan (guldum) gel buraya hadi.

suyumu ictim 15-20 dakika sonra tekrar yattım. bu sefer bi şeyler olmamıştı.