"Olur derim."

Koluma dolandı ve yapıştı bana beyler. Hayatında annesi dışında kız öpmemiş bana kız dolandı. Eylül büyük ihtimalle beni bir sürü kız kaldırdığımı düşünüyordu o sıralar.

Neyse.

Bana da koluma kızın dolanması ile özgüven aşısı geldi. Beraber iskelenin sağ tarafında kalan (hala duruyordur umarım) lunaparka girdik. Klagib gondol, şimdi olmayan silahla sigara paketi vurma... öyle şeyler. En sonunda hafifçe dışarı çıktık.

Benden bir kaç yaş büyük benim tayfadan daha büyük bir tayfa vardı adada.

Tam bir bin grubu. Gereksiz yere isimlerini vermeyeceğim çünkü hatırlamıyorum burdan da böyle yırtayım (:

"Lan Josef kendine turist karı ayarlamışsın haberimiz yok! Şeftali valla haaa."
"Kes lan şopar."
"Senin boyun fazla uzadı galiba veled."

Size de burdan taktik vereyim;
Cüsseniz iriyse dalacağınız kişinin üzerine hızlı hızlı yürüyün ve her zaman ilk hamleyi siz yapın.

Suratına geçirdim tüm gücümle. Benden böyle bir hamle beklemiyorlardı ki hepsi afalladı. Bende şopar 2 ye kafamı attım. Bunlar zaten yumruk atmayı pek bilmez puştlardı.

Gençler şoparların en iyi savunması taşı ile tekmesi.

Bunlar beni şeytan taşlar gibi taşlamaya başladı. Arada sırada tekmeler derken yere düştüm. Allahtan bizim Musa ile Yusuf oradaydı uçtular çocuklara. Ayağa kalktım üstümü falan silkeledim. Pek zarar yoktu sanıyorum ki. Arkamı döndüğümde Eylül yerinde yoktu. Başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü.