1. 676.
    0
    victor hugo
    vikipedi, özgür angiblopedi
    victor hugo

    victor hugo
    doğum victor-marie hugo
    26 şubat 1802
    besançon, fransa
    ölüm 22 mayıs 1885 (83 yaşında)
    paris, fransa
    meslek şair, oyun yazarı, roman yazarı, deneme yazarı, devlet adamı,
    akım romantizm
    etkiledikleri[göster]
    etkilendikleri[göster]
    i̇mza

    victor-marie hugo (d. 26 şubat 1802 besançon - ö. 22 mayıs 1885 paris) fransız şair, yazar, devlet adamıdır.
    konu başlıkları [gizle]
    1 yaşamı
    2 eserleri
    2.1 şiirler
    2.2 tiyatro eserleri
    2.3 romanlar
    3 dış bağlantılar
    yaşamı [değiştir]

    victor hugo 26 şubat 1802'de fransa'da doğdu. liseyi bitirdikten sonra kendini tümüyle edebiyata adadı. 1824 yılında fransız coşumcularının (romantikler) yayın organı olan la muse française dergisini kurdu. cenacle adını taşıyan coşumcu sanatçılar çevresinin üyesi ve onun odak noktası oldu. 1830-1843 arasında en verimli dönemlerinden birini yaşadı. romanları, tiyatro yapıtları ve şiirleriyle başarıdan başarıya koştu. 1831'de notre dame de paris (paris'in notredame kilisesi) adlı büyük romanını yayımladı. 1841 yılında fransız akademisi'ne üye seçildi. çok sevdiği kızı leopoldine'nin 1843'de kazayla boğularak ölmesi üzerine 1852'ye dek yeni yapıt vermedi. 1848 fransa devrimi'nden sonra parlemento üyeliğine seçildi. 3. napoleon'un hükümet darbesini engellemeye çalıştı, başaramayınca 1851 yılında belçika'ya kaçmak zorunda kaldı.
    ateşli bir demokrasi ve cumhuriyet yanlısı olarak imparatorluk rejimini eleştiren yapıtlar yazdı. 1855-1870 arasını küçük bir i̇ngiliz adası olan guernsey'de geçirdi. o dönem yazarlığının en üretken yılları olmuştur. 1862 yılında başyapıtı olan les misérables (sefiller) adlı romanını yayımladı. bunu 1866'da les travailleurs de la mer (deniz i̇şçileri) ve aynı yıl l'homme qui rit(gülen adam) gibi önemli romanları izledi.
    fransa'da cumhuriyet yeniden kurulunca paris'e döndü. ulusal meclise seçildi. artık fransa'nın en gözde kişilerinden biriydi. paris komünü'nün ezilmesinden sonra komüncülerin bağışlanması için çok uğraştıysada sonuç alamadı. giderek siyasal ve toplumsal yaşamdan elini eteğini çekti.
    1885 yılında ölüm döşeğinde iken;
    “ "tanrı'ya inanıyorum, ahirete inanıyorum; fakat hiçbir kilise papazını başımda istemiyorum. beni seven bütün dünya insanlarının gönülden dualarını bekliyorum. bu benim için kafidir." ”
    diyerek 22 mayıs 1885 yılında hayata gözlerini yummuştur.
    eserleri [değiştir]

    şiirler [değiştir]
    doğulular
    cezalar
    dalıp gitmeler
    müthiş fil
    dede olma sanatı
    bu çiçek senin i̇çin
    dilenci
    fransa
    kadına sitem
    gelin böceği
    ağlamak için gözden yaş mı akmalı
    sonbahar yaprakları
    asırların efsanesi
    söylesem söyleyebilsem ah derdimi
    aşk dilencisi
    aşkımın aşkı
    tiyatro eserleri [değiştir]
    lucreca borgia
    ruy blas
    burgrave'lar
    hernani
    kral eğleniyor
    mary tudor
    romanlar [değiştir]
    sefiller
    i̇zlanda hanı
    notre dame'ın kamburu
    deniz emekçileri
    bir idam mahkumunun son günü
    doksanüç ihtilali
    dalıp gitmeler
    gülen adam
    korkunç yıl
    büyük baba olma sanatı
    düşüncenin dört ana kaynağı
    hürriyet içinde tiyatro
    uğursuz yıllar
    taş yığını
    nişanlıya mektuplar
    zor geçen günler
    islak i̇
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster