Yemeği yedikten sonra nerede olduğumuzu bakmak için Emirle bakınmak için etrafı turlamaya başladık.Bu adam sanki her baktığımda daha da büyüyordu, merak ederek "Nerelisin" diye sordum.
Hafif bir tebessüm etmişti. Ağzını yayarak "Artık fark eder mi?" diye cevap verdi. Haklıkdı artık her yer aynıydı yani bir nevi yoktu ama merak etmiştim. Israrla "Sadece sordum" dedim.

Derinden bir of çekerek "Hem meraklısın hem de çok konuşuyorsun. Bu seni susturacak ise söylim bilmiyorum" bu dediği beni daha çok heyacanlandırmıştı. "Yani" diyerek direttim.

Emir kafasını iki yanı sallayarak "Bilmiyorum işte dostum. ne yapacaktın" dedi.
-Şey sadece bu iri görüntünün nereden geldiğini öğrenmek istemiştim. Aslında ortada bir esprinin olmamasına rağmen kahkaha atarak omzuma hafif bir yumruk attı. "Hafif dediğim baya sert aslında"
-Gerçekten bilmiyorum
-Ama anlamadım nasıl bilmiyorsun
-Ben Ankara yetiştirme yurdunda büyüdüm. Annemi babamı bilmiyorum. Sanırım Anggaralıyım dedi. Ggg leri vurgulayarak.

Bende Ankaralıydım. Seviyordum şehrimi birbir tonlu Angaram benim
Her semtinde farklı bir adap farklı bir koku vardı. Çankaya bir mekanda elit olurdun Mamak'ın Sincan'ın herhangi bir sokağında "Bebe"... ya da Köşe başlarında duran ağabeylerimizin dediği gibi "La bebe bi sigara kap gel hele"... Beypazarında soda içersin mesela Ayaşta domates yersin. Bir sıkıntın olduğu bağırırdı çocukluk arkadaşın "Başını yesin la gardaş" diye...

Üniversiye gelen arkadaşlarıma hep "Gazi şehir derdim burası, Milli mücadelenin karargahı. Meslisin doğumhanesi. vs vs" Belki topyekün bir elitizm yoktu ama Çukurambar da denk gelinmeyecek siyaside olmamıştı.

Her neyse uzatmak gereksiz şehir milliyetçiliğini ama şunu da eklemek şart 2021 1. lig kupasını Ankaragücü aldığında nasıl boyanmıştı kızılay sarı laciverte...