cidden hiç susmadan saatlerce ağlatıp beni öpüp koklamaya çalıştı ve yalvarmaya devam etti. kendimi o kadar şeref yoksunu, iğrenç biri olarak hissettim ki anlatamam. Çünkü o beni daha kötü hale getirdi biliyorum. Benim bunu ona yapmam çok daha da kötü hissettirdi ve ben hala o an rezil olmaması için onu susturmaya çalışıyordum. Bir şekilde metroya bindirip gittikten sonra köprü geçişinde sırtıma duvara verip düştüm ve gözlerimden yaşlar gelmeye başladı. Bu mutluk, acı ve üzüntü gözyaşlarıydı. Neden diye sorarsanız evet intikam almak istedim ama bu şekilde istememiştim. Çünkü bu kadar canımı acıtacağını bilmiyordum. Birini bu hale sokmak canını bu denli yakmak bana çok fazla bir mutluluk vermedi ve ilerde kendimi bunun için övmeyeceğim ve şu an da övmüyorum. Hayatım boyunca birini o şekle sokmak istememiştim ve benim için bu bir ilk oldu. Biraz mutlu olmamın sebebi de yapılanların kimsenin yanına kalmaması. Herkes ne yaptıysa gördü, yaşadı ve hissetti diye umuyorum. Benim kazancımın tek sebebi ise sabrım ve iradeli hırslı olmam.