Okul üniforması klagib gömlek ve pantolondu annem hepsini utulemisti bile . Uykulu bir halde onları giymeye çalışırken babam odama geldi ve harçlığımı verip " Hadi bakalım bu yolun sonunda da gururlandır beni " dedi. Daha yeni başlıyordum ama temel önemliydi . Gidip güzelce kahvaltımı yapmaya başladım . Bizimkiler o sirada çıkmak zorunda oldukları için veda edip evden ayrıldılar . Zaten servise de yazılmıştım önceden normalde bilirsiniz ilk gün okuldan sonra kayıt edilir ama babamın tanıdığıymıs servisçi. Etrafı toparladım ve servis için aşağıya indim . Yaklaşık bi 10 dakika sonra servis geldi. " Yoda sensin dimi gel bakalım " dedi servisçi . Servise bindiğimde kimse yoktu . Ön tarafa abinin yanına oturmuştum. Elini uzatıp " Benim adım vedat , babanın çocukluk arkadaşıyım " diye kendini tanıttı . " Bende Yoda abi " dedim ve elini sıktım .
V : Baban iyi arkadaşımdır , tabi ben biraz daha hiperaktif bi çocuktum küçükken tabi o efendiliginden taviz vermezdi , bakıyorum da sende ona benziyorsun
B: ...
V : Yoda abicim basın derde girer , harçlığını evde unutursun , bi ihtiyacın olur çekinmeden bana geliyorsun abicim bu konuda anlaşalım
B : Tamamdır abi
V : Babanın bana yardımı çok oldu beni toparlayan adamdır o bi nevi o yüzden sende benim oğlum sayılırsın
B : Tamamdır abi
V : Neyse kardeşim okul burası bende hep burda köşede beklerim servisi tabu bi kaç arkadaş edin kap gel müşterimiz olsun dimi yav
B : Aynen abi
Diyip selamlaşma faslı bitince servisten indim.