Oturduk masaya garson uzaklaşınca kızdım yannan kafalı anıla, kızların bizi görmesi lazımdı amk. Neyse kahveleri içtik napsakta tanışsak diye düşünüyoruz içeri gül satan küçük bi çocuk girdi, fırsat bu fırsat dedim aklıma bi fikir gelmişti. 10 lira verdik çocuğa sonra dedim ki 'içerde masada oturan 2 ablan var onlara zütür bunları abilerimden hediye olduğu söyle' Çocuk giderken bizde kızlara görüş açımız olan bi masaya geçtik hemen.

Verdi gülleri kızlara, bunlar aptal aptal gülüp etrafa bakındılar sonra anılla beni görünce şaşırdılar amk. Heralde gelirler yanımıza dedim ama oturmaya devam ettiler. Ben içten içe parada boşa gitti diye yanıyorum bide. Bi süre daha oturduktan sonra kızlar kalkmaya başladı. Biz istifimizi bozmadan oturmaya devam ettik, benimki yanımdan geçerken teşekkürler gül için dedi, yine o mükemmel gülümsemesi belirdi. Rica ederim dedikten sonra çıktılar kafeden ama böyle olmamalıydı. Bazen birini ilk gördüğünüzde hissedersiniz, anlarsınız beyler hayatınızda önemli bir yere sahip olacağını, bu kızda öyleydi hissediyordum.

Kızlar kalkınca bizde hesabı isteyip kalktık, tabi kızlara yazdığımızı anlayan garson bin gülümseyişiyle bize baktı. Çıktık yine kızların arkasına takıldık anılda bende bu kızlarla tanışmak için şansımızı sonuna kadar zorlayacaktık, öyle de yaptık.