O zor süreçten çıkmıştık biraz toparlamıştık ki 14 Temmuz saat 9 civarıydı telefonuma bir mesaj geldi tarihi  Damla dan uzun bir mesaj dı. Bu uzun mesajlardan nefret ediyordum o mesajı açmamak istedim bilinmeyen olarak kalsın istedim yarım saat falan açmadım ama olacakları bile bile bu mesajı açtım ilk cümle "artık ayrılmalıyız" dı ilk kelime yi okuyunca kalbime bi ağrı saplandı mesajın devdıbını okuyamadım ruhum canımdan sökülüyordu öyle birden bırakılıp gitmek çok kötüdür beyler.

Biraz geçtikten sonra mesajı tamamen okumaya karar verdim mesajda ailesi için beni bırakmak zorunda kaldığını bunu onun da istemedeğini canımı almaya ne zaman karar verdiğini falan yazıyordu.