Sonraki  sabah ebrunun mesajlarıyla uyandım:

-Günaydın (:

-Bu gün işin yoksa ögle arası ... kafe de kahve içelim ben ısmarlıyorum.

Olur tabi dedim hazırlanıp okula çıktım öğle arası oldu aşağıya indim Ebru beni bekliyordu beraber kafeye doğru yürüdük yol boyunca hiç konuşmadık. Oturduk kahveleri söyleyip beklemeye başladık sessizligi Ebru bozdu bir iki normal konuşmalardan sonra kahveler geldi. Sessizligi tekrar Ebru bozdu ve sevdiğin biri varmı diye sordu hayır sen dedim var dedi tanıyormuyum dedim evet dedi hangi sınıf dedim sizin katta bir sınıf dedi bizim katta sadece 2 sınıf vardı aklıma benden başka kimse gelmiyordu ama biz olmazdık olmamalıydık...

Çünkü Ebruya karşı bütün güzel hislerim arkadaşçaydı. Bu cevapların ardından konu dagıldı sonra kahvelerimizi içip okula geçtik.