Başka bir müşteri almadan taksi durağına kulağımda hissettiğim şampiyonlar ligi müziği ile vardım, taksiyi çektim sıraya, bizim çaycı neco geldi hemen yanıma,

( Necodan bahsedecek olursak, kendisi abilerim abilerim diye yanıp tutuşur, bir o kadar heycecanlı, henüz ehliyetini almamış tam bir Akasya durağındaki gavar Ali Kemal'in bir nevi kopyasıydı, tek farkı hafif seyrelmiş saçları ve Sivas'lı olmasıydı. Kendisi tam anlamıyla bir çomardı.)

Neco: Selamün Aleküm abim, naptın, yıkayıverimmi taksini

Ben: Yok sağol yeğenim, Ziya abin yıkatıpta teslim etti. Hadi sana kolay gele

Bu ufak ve gereksiz muhabbetten sonra duraktan içeri girdim, Cumhurbaşkanının balkondan halkı selamladığı gibi taksici abilerimi, arkadaşlarımı selamladım. ve mutfağa giderek demli bir çay doldurdum kendime,

" Havadan sudan muhabbetler edilirken, herkes birbirine ya kılıçdaroğlunda vasıf yok ya da adam çalıyor ama yapıyor be abicim diye laflar atarak sırasını bekliyordu.

Bende uzaktan bunları izliyor ve hunharca sallama çayımı içiyordum, iki hoşbeş muhabbetten sonra zaten 3.sırada olan taksimin sırasının geldiğini haber aldım,

Etilere gidecektim, müşteri beni koşu yolu sokağında bekliyormuş, son bir hamleyle bardağında dibinde kalan çay taneleriyle karışık bir yudumluk çayımı tepe diktim, bardağı tezgaha koydum ve durak kapısı açarak dövüş horozları gibi kasıla kasıla ilerleyerek taksime binip , mahalle bir milyoncusundan aldığım mavi filtreli Ay-ben marka güneş gözlüğümü takarak hadi bismillah deyip marşa bastım...