Gelen mesaj ;

S: Naber emirsanchezz

B: iyiyim Simay senden

S: Bende iyiyim napıyosun

B: Eve yeni geldim biraz dinleneyim demiştim uzanıyordum. Sen napıyosun

S: Bende öyle aynı

Ayı gibi kıza görüldü atıp bırakmıştım ne bileyim nasıl kızlarla konu açacağım. O sırada sınıf Whatsapp grubunda muhabbetler dönüyordu bende Simay'ın Facebook'unu bulmuştum. "Simay Facebook'tan istek attım takip et :*" allah cezamı versin birde attım ki yanlışlıkla öpücük emojisi herkes gülüyor. Ulan yerin dibine girdim bişey de yazamıyorum kız sırf bu yüzden 2 hafta attığım isteği kabul etmedi. Telefonu kapattım yattım uyudum annemin dürtüklemesiyle irkilerek uyandım. Annem işten gelmiş beni akşam yemeğine sofraya çağırıyor. Ama aklımda hala bugün kıza attığım öpücük var. Nasıl konuşucam ne diyicem hiç bilmiyorum. Kızın yüzüne bakacak halim yok öyle diyeyim. Neyse ertesi gün sınıfa en erken gelen benimle Efe'ydi. Efeyle aynı sınıfta olmasak ta aynı semtte oturuyorduk. Durağa her zaman saatinde gider otobüse beraber biner eve beraber gelirdik. Arada bir Ali'de rast gelirse binerdi. Çoğu zaman babasının arabasıyla giderdi okula sadece çıkışlarda bizimle otobüsü kullanırdı. Ben sırf Simayı görmemek için ders başlayana kadar bahçede kantinde falan takılıyordum. Tam sınıfa girerken Simayla karşılaştık. Ter bastı aniden konuşmada kekelemeye başladım.

B: Şey.. mm.. Simay.. ıı.. Ben çok.. Özür dilerim dün yaptığımdan dolayı gerçekten istemeden oldu.

S: Ahahah emirsanchezz anladım istemeden yaptığını tabii ki özür dilemene hiç gerek yok yakın arkadaşız sonuçta..

"yakın arkadaşız sonuçta.. yakın arkadaşız sonuçta.." Bu dediğiyle resmen beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Benden hoşlandığını biliyordum. Benimde ondan hoşlandığımı biliyordu ve bu yüzden fazlasıyla mesafeli davranıyordu. Bunca zaman ne bileyim kızla muhabbet etmeyi biraz daha başkalarına yakınlaşmanın zamanı gelmişti sırf Simay'ı kıskandırabilmek için ve başarıyordum da..