işerken sündüre sündüre anca başını çıkarabiliyorum fermuardan.

kız arkadaşımla şevişirken kucağıma oturduğunda boşluğa oturmuş gibi düşüyordu.

başkalarının haşmetlisinin büyüklüğü hakkında konuşurken benimki içine kaçıp saygılar abi diyor

gib kalktığında belli olmasın diye eşofmanın lastiğine sıkıştırılıyormuş. bir gün denemek istedim ucu lastiğe yetişmedi

çüküm taşağımın üstünü örtüp onu koruyamadığı için oraya helen her darbede acıdan kıvranıyorum

kız arkadaşım benden foto isterken büyük gözükmesi için iyice yakından çekiyorum

millet koltukta otururken bacaklarını açıp gerine gerine haşmetlisini gösterirken ben utancımdan bacak bacak üstüne atarak oturuyorum

bu akşam da benim için yakın be panpalar :(